BORDEAUX 2024 info jaargang

 

INLEIDING

2024 was een echt uitdagend jaar voor wijnbouwers.  Nat, koel en bewolkt, gekenmerkt door zowel de historische meeldauwdruk (veel grijze schimmel die zich snel ontwikkeld in het vochtige voorjaar,  alsook regen rond de oogst. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de jaargang een zeer heterogene kwaliteit heeft.

Hoewel een handvol producenten, tegen alle verwachtingen in, opmerkelijke successen heeft geboekt, en talloze anderen op zijn minst verdienstelijke resultaten hebben behaald.  Maar sommige wijnen zijn eerlijk gezegd ook mager, kruidig, groen ​​en wrang. Over het geheel genomen is dit inderdaad duidelijk Bordeaux's zwakste jaargang van het afgelopen decennium.  Het moet wel gezegd worden dat 2024 toch een pak beter is dan 2013.  En dat ik toch enkele mooie verassingen ben tegengekomen.

De wijnen zijn in feite nog nooit zo goed geweest qua technieken, vastberadenheid om schimmels te bestrijden en de kunde van de wijnbouwers die bijna allemaal "state of the art" wijnkelders hebben met de beste installaties en kleine tanks die perceel per perceel en kwaliteit per kwaliteit kan bijgehouden worden.   Ook enkele wijnen hebben mij verrast door hun intens aromatisch profiel, iets wat je niet direct verwacht in zo een moeilijk jaar.  

De jaargang 2024 is complex, met aanzienlijke kwaliteitsverschillen van producent tot producent, maar ik kijk altijd eerst naar de basis, de rijpheid van de druif. Na veel succesvolle jaren met veel warmte en zon is het gemakkelijk te vergeten dat Bordeaux een atlantisch klimaat heeft voor wijnbouw die zeker niet altijd eenvoudig is en die de betere terroirs bevoordeeld.

Dit atlantisch klimaat draagt ​​bij aan de sterke identiteit van de regio, die zeer moeilijk na te bootsen is maar brengt ook een uitgesproken jaargangvariatie met zich mee. In 2024 moesten wijnbouwers die de hindernis van meeldauw hadden overwonnen en dus ook veel middelen hebben moeten inzetten,  Daarna kwam het erop neer om de juiste oogstdata nauwlettend op te volgen, met ook grotere risico's vandien.

Terroir speelde een rol: beter gedraineerde, eerder rijpende percelen deden het het beste. Maar het jaar beloonde ook degenen die risico's namen in hun streven naar vollere rijpheid – niet in kwantiteit, aangezien wachten over het algemeen resulteerde in extra verliezen door ziekte, maar in kwaliteit.

Dan was er nog het sorteren die van cruciaal belang was,  De selectie was groot en rigoureus bij veel Grand Cru Classés.  Dus laten we eerlijk zijn, de beste wijnen zijn de 1ste wijnen van kastelen met de financiële middelen, met de goede installaties, met de bekwaamste wijnmakers en die de beste keuzes gemaakt hebben.

Daarom zal ik mijn keuzes een aanbiedingen zeer beperken, maar het moet ook gezegd worden dat deze wijnen veel plezier gaan geven.  Nee ze gaan niet zo vol en exuberant zijn als 2022 , maar er zal veel finesse, frisheid energie en aromatische intensiteit in zitten, die mooi en gracieus zullen ouderen voor de middellange termijn. 

TECHNISCHE BESCHRIJVING VAN HET GROEISEIZOEN

Het jaar begon met een warme, natte winter die het werk aan de wijngaard in het vroege seizoen verstoorde.  Sommige wijngaarden waren te nat om te bewerken.  De bloemknoppen begonnen te ontluiken onder warme omstandigheden, slechts een paar dagen later dan in 2023, maar het koelde kort daarna terug weer veel af, en met regelmatige regenbuien.  De wijnbouwers hadden door het vocht in de lucht te kampen met recordhoge meeldauwdruk, waarbij sommige biologische bedrijven meer dan 30 fytosanitaire behandelingen deden (de bioboeren hadden het nog moeilijker omdat de biologische sproeistoffen moeten na ongeveer 2,5 cm regenval opnieuw worden aangebracht). Doorweekte grond veroorzaakte ook tekenen van wortelverstikking, wat de vegetatieve cyclus belemmerde. Over het geheel genomen viel er tussen maart en mei 35% meer regen dan het gemiddelde van de afgelopen 20 jaar, waardoor 2024 de op twee na natste lente ooit was, na 1979 en 2008.

 

De bloei was langdurig en relatief laat, zo rond 10 juni. Ook een ongelijkmatige rijpheid binnen de trossen later in het jaar was een issue.   Eind juni werden de jonge druiven aangetast door meeldauw, die al veel bladerdek had verwoest. Sommige wijnbouwers, die pech hadden of niet over voldoende middelen (en dus personeel) beschikten om de uitdaging aan te gaan, verloren gedeeltelijk tot zelfs hun volledige productie.

Juli en augustus werd terug normaal met mooie temperaturen en meer zon.  De verkleuring van de druiven begon eind juli maar was heel onevenwichtig, geduld was nodig, maar de rijping was ingezet en het enthousiasme begon de bovenhand te nemen op moeilijke voorjaar.  Er werd ook flink wat gesnoeid, groen oogst om meer concentratie en meer rijpheid te ontwikkelen.  Het zag er terug beter uit om een beperkte oogst nog kwalitatief goed te krijgen.  Het positivisme was terug.

Dat optimisme werd echter snel getemperd door meer dan vijf centimeter neerslag van 1 tot en met 10 september, vergezeld door dalende temperaturen. De temperaturen in september lagen zelfs maar liefst 20% lager dan het 20-jarig gemiddelde. Op 21 september viel er nog meer regen en onder de vochtige omstandigheden bleven schimmels zich ontwikkelen en vooral de Merlots waren geviseerd. De koele, bewolkte omstandigheden zorgden ervoor dat de zuurtegraad, maar ook de groene aroma's teveel aanwezig bleven in de bessen.

Onder deze omstandigheden begonnen veel wijnbouwers hun Merlot te oogsten, te beginnen in de derde week van september. Cabernet Sauvignon, beter bestand tegen barre omstandigheden maar ook langzamer rijpend, kon de regen uitzitten en begin oktober bood wat respijt. Velen, die vonden dat er weinig te winnen viel met verder geduld en mogelijk veel te verliezen was, rondden hun oogst af aan het einde van de eerste week van oktober, terwijl anderen het aandurfden nog een week te wachten, waarbij de volheid in het middenplallet toenam en het groene uit de bessen ging.  Tot zover de oogst, maar nu heb je toch een idee waarom alle wijnen zo verschillend zijn in 2024 en je zeer streng moet selecteren.

 

 

DE VINIFICATIE

Na de uitdagingen op het gebied van wijnbouw te hebben overwonnen, stonden de wijnbouwers voor cruciale keuzes in de kelder.  Streng en rigoureus selecteren was de boodschap.  Velen of toch de vele tophuizen hebben zeer geavanceerde sorteermachines (densimetrie) die het suikervolume van de bessen kunnen meten aan de hand van een wateroplossing waardoor de bessen stijgen of dalen naargelang hun rijpheid en zo kunnen zij de ideale bessen selecteren.  Anderen sorteerden handmatig en nog anderen met optische sorteermachines, die gebruik maken van hoge-resolutiebeelden om bessen te elimineren die niet aan de criteria voldoen.

Zeker bij de huizen met densimetrie heb ik zeer pure en elegante wijnen geproefd, ik denk maar aan Troplong Mondot.  

Er werden veel vinificatiemethoden toegepast. saignée, omgekeerde osmose en chaptalisatie (suiker aan de most toevoegen (wat voor de jaren 90 heel gebruikelijk was) werd toegestaan en toegepast om het over het algemeen gematigde alcoholpercentage te verhogen,  MAAR als de bessen niet mooi rijp zijn of niet goed geselecteerd zijn mag je nog zoveel toepassen wat je wilt, die groenheid blijft, tannine die niet rijp is blijft wrang en het maskeren verergerd de zaken soms nog meer.  Het kwam dus neer op rijpheid, strenge selectie en delicaat vinifieren.

 

 

HET PROEVEN - DE STREKEN

Je kan niet sprken van de beste druivensoort in 2024 is .... of appellaties gaan bevoordelen, je kan enkel en  alleen kasteel per kasteel analyseren, want deze die hun stinkende best gedaan hebben verdienen zeker veel aandacht.  In zo een jaren komen de beste wijnmakers eruit. 

Qua stijl zijn de beste wijnen uit 2024 intens smakende wijnen met een mooi middenpallet, een lichtere tot goede structuur met veel energie en aromatische intensiteit van vers fruit, en met een mooie zuurgraad en rijpe, gematigde tannine.

 

Ik heb heel wat wijnen geproefd die een metaal-achtige smaak hadden, een wijnromanticus zou dit vuursteen noemen, maar ik heb er andere naam voor die niet voor publicatie vatbaar is, maar dat zijn helaas allemaal wijnen waarvan de meeldauwschimmel de bessen heeft aangetast en die dan niet uit de selectie werden geweerd.  

 

 

DE MARKTOMSTANDIGHEDEN

Moeilijk, america first, matige interesse in betere wijnen bij een jonger publiek.  Ik denk persoonlijk dat er teveel wijnen uitkomen in primeur.  Dit heeft toch geen zin om kleinere wijnen te kopen die nauwelijks stijgen in prijs op het moment dat ze klaar en gebotteld zijn.  Waarom zou je die kopen, want er hangt ook een risico aan dat de wijn minder goed is dan gedacht.  Je wacht dan beter af of je koopt dezelfde wijn van een topjaargang waarvan bijna alles goed was, lees 22, ja  dit is duurder, maar je bent zeker bij het goedkopere gamma zijn de prijsschommelingen zeer beperkt.

Dus waarom wel kopen in 2024.

Die enkele uitstekende wijnen zijn echt zeer goed en de prijzen zijn top.  Figeac bijvoorbeeld is uitgekomen à 112,00 ex btw (-36% tov 2023 en nog een pak meer tov 2022) en deze wijn wordt veel verhandeld à +-400 euro btw incl.  Ook Pontet Canet is 1 van de winnaars van het jaartal met een prijs van 70,00, etc. 

Voor de wijnen tussen 15 en 30 euro zou ik eerlijk gezegd nog toeslaan op enkele 2020 en 2022, 2 opmerkelijke wijnjaren die uitstekend tot iconisch genoemd worden, 2022 is al meermaals vernoemd in de vakpers als jaargang van de eeuw (met veel sérieux, ok we zijn nog maar in 2025 maar er zijn toch al wat topjaren gepasseerd).    En koop dan die 24 in enkele verschillende formaten

 

CONCLUSIE

Ja, dus helaas moeten we streng zijn,  In het algemeen was Margaux, Saint Julien & Pauillac bij de meer homogenere appelaties, alsook Pomerol.   En Saint Emilion heeft ook enkele zeer goede wijnen voortgebracht maar is groot, divers en zeer gevarieerd.  Ook de wijnen van de stal Durantou in het goedkopere gamma waren opmerkelijk goed, maar dat zijn geen wijnen om in primeur te kopen, deze creëren weinig meerwaarde, maar ik zal natuurlijk recente jaargangen van naderbij bekijken.  Bij de witte wijnen zater er enkel heel geslaagde wijnen maar die prijzen blijven jammergenoeg stijgen.  Ze komen werkelijk een beetje gek de laatste tijd om overal witte wijnen te maken, nu al veelvuldig in de Médoc en ook in Saint Emilion,  wie volgt ?  Pomerol toch niet.

Soit er zal wel een markt voor zijn, maar ik denk dat deze "overprized" zijn in het algemeen.  De betere witte Péssac's zijn fijn rassig en aromatisch.  En dan is er nog de Sauternes die misschien wel best gelukt is.

Mijn aanbevolen selectie is :

- Pontet Canet

- Grand Puy Ducasse

- Cantenac Brown

- Giscours

- Fieuzal

- Les Carmes Haut Brion

- Canon

- Troplong Mondot

- Clos du Clocher

- Gruaud Larose

- Langoa Barton

- Phélan Ségur

Natuurlijk zijn enkele toppers ook op de afspraak, lees de absolute top die het best deed in 2024

- Cheval Blanc

- La Conseillante

- Figeac

- Margaux

- Mouton 

- Lafite

- Cos d'Estournel

- Calon Ségur

- Montrose

- La Fleur Pétrus

- Palmer & Alter Ego

- Trotanoy (verkies ik wel boven La Fleur Pétrus